Obecnie rozmawiamy o:
gorący temat
godzinę temu
dzisiaj o 18:36
dzisiaj o 15:28
dzisiaj o 14:59
Czy możecie polecić mi sprawdzonego barbera w Bydgoszczy?
dzisiaj o 14:27
Szafa.pl na Facebooku
Ciekawe wątki
1.03 o 11:51
NAJLEPSZE HORRORY KTÓRE OGLĄDAŁYŚCIE
22.04 o 22:04
7.05 o 22:15
Domowy sposób na mocne paznokcie
6.03 o 17:19
29.01 o 13:58
27.01 o 19:01
Aktywne użytkowniczki
Cytat
szatanwfilizance
Z jednej strony Cię rozumiem. 15 lat to już nie taki dzieciak (dajcie spokój dziewczyny, że powinna się lalkami bawić, bo to dopiero żałosne), takie rzeczy jak puder, czy lakier to nic dziwnego. Ja też używałam, bo mam wieczny problem z grzywką lecącą do oczu i błyszczącym nosem i nie uważam tego za nic złego.
Z drugiej jednak strony, skoro palisz i nie było Cię nawet ten raz w szkole, to dałaś mamie powód do awantur i tu się jej wcale nie dziwie. Jeśli chcesz pieniędzy spróbuj coś zrobić w domu, niech to będzie odkurzenie, starcie kurzy, czy umycie podłogi, wtedy dasz jej powód, żeby traktowała Cię lepiej, bo zobaczy, że się starasz. Daj też coś od siebie
Istnieje coś takiego jak opaska na włosy,koszt to 1,50 za taką a lakier 10 zł, jest chyba różnica :/. Dziewczyny rzadko kiedy sie pudrują, bo się nosek świeci, teraz to jest moda na tapetowanie się nawet jak masz ładną cerę.
ja nie stane po żadnej ze stron. czasy troche sie zmieniły no i niestety nastolatki się malują. mam 16 lat i cale szczescie wystarcza mi jedynie tusz i troche korektora (wiadomo trądzik)
fakt faktem przesadzasz moim zdaniem z tym ze potrzebujesz farb do włosów, naturalne jest piękne pamiętaj 
a zamiast używać lakieru do włosów np. aby zrobić grzywkę spinaj ją spinką ja tak robie uważam jednak ze Twoja mama ma do Ciebie złe podejście. mimo tego ze odwalasz (kazdy nastolatek cos przeskrobał) powinna z Tobą rozmawiać! rozmowa to klucz do porozumienia! a Ty za swoje wybryki przepraszaj i obiecuj poprawę no i przede wszystkim ona musi tą poprawę w Tobie widzieć. jeśli nie umiesz jej powiedzieć co Ci leży na sercu.. hmm napisz jej list napisz co cie boli, co chcialabys zmienic w waszych relacjach i popros ją o odpowiedz. może to coś ponmoże
A ja może wypowiem się na podstawie własnych doświadczeń: byłam taka, jak Ty...no prawie...Cytat
malutka102
Witam dziewczyny, pisze z konta przyjaciółki, doradziła mi takie rozwiązanie, bo nikt inny dookoła nie potrafi mi pomóc. No więc mam problem w domu, moi rodzice rozwiedli się dawno temu, od tamtej pory mieszkam tylko z mamą. Mam 15 lat, jestem jedynaczką. Jedynym wsparciem jest dla mnie przyjaciółka i chłopak. Z mamą nigdy nie miałam bardzo dobrych kontaktów, ale od mniej więcej 3 lat w domu jest strasznie. Ostatnie sytuacje zmuszają mnie do podjecia jakiejś decyzji, ale nie mam pojecia co mam ze soba zrobić. Codziennie strasznie awantury o byle co. Jakieś 2 tyg strasznie sie pokłociłyśmy, zwyzywałam mame. Wiem, ze to było okropne i bardzo tego żałuje, ale bardzo poniosły mnie emocje, jak nigdy przedtem. Przepraszałam ją za to, ale to i tak nic nie dało. Nie dostaję zadnych pieniędzy, nie mowiac juz o prezentach. Nie chodzi mi oczywiscie o nie wiadomo jakie pieniądze, ale np. potrzebne mi sa pieniadze na:lakier do włosów, farbe do włosów, puder czy podkład. Przeciez to nie są kosmiczne sumy. Mama drze sie na mnie za wszystko, w piątek nie poszłam do szkoły, dowiedziała sie o tym od mojej wyhowawczyni i oczywiscie zrobiła mi straszna awanturę z tego powodu. Wiem ze musze chodzic do szkoły, ale opuszczenie lekcji zdarza mi sie naprawde bardzo rzadko. W domu muszę być najpóźniej na godzinę 20:00. Ostatnio spóźniłam się jakieś 10min bo byłam u chlopaka i spóźniłam sie na wcześniejszy autobus, oczywiscie gdy tylko zaszłam do domu miałam kolejną kłotnie. Najgorsze jednak jest chyba to, ze matka dzwoni do mojego chłopaka (ma 18 lat). Mieliśmy nawet jedna rozmowę we troje, wydawało mi sie ze po niej jest lepiej, ale nic z tego, znów ciagle kłótnie i darcie sie na mnie przez matkę. Najchętniej bym się stąd wyprowadziła, bo w tym domu nie da sie wytrzymac, ale nie mam dokąd. Tata jest za granica, po za tym nie mam z nim za bardzo kontaktu po za jendnym jego telefonem do mnie raz w miesiącu, babcia mieszka piętro wyżej, wiec i tak byłabym blisko matki. Do chłopaka głupio mi iść, mieszka on z samą mamą, no ale co miałabym powiedziec zeby sie do niego wprowadzic? Przyjaciółka moze mnie jedną, dwie noce przenocować, ale co dalej? Komu nie opowiem co sie dzieje u mnie w domu kazdy mówi, ze moja matka jest jakaś psychiczna. No i po za mieszkaniem jest jeszcze problem pieniędzy? Mam 15 lat, czy mogę jakoś zarabiać?
A i jeszcze oczywiscie ciągle mowi jaka jestem niewdzięczna, jak jej nie szauje, ze ona tyle dla mnie przeciez robi.
Zapomniałam jeszcze dodac, ze matka ciagle mnie kontroluje. Nie wiem jakim cudem, ale wie o moich wszystkich sms-ach do wszystkich, moich wiadomosci w internecie, meili. Przez smsa własnie dowiedziała sie o tym, ze pale papierosy, równiez przez to są awantury, ale nie trzymam papierosów w domu, ani w domu tego nie pale. Robie to dla rozładowania stresu i naprawde mi to pomaga.
Gdy byłam w Twoim wieku bardzo chciałam zyskać akceptację otoczenia, byłam nieśmiała i niedowartościowana, choć tak, jak Ty jestem jedynaczką. Żeby lepiej się ze sobą poczuć rozjaśniłam włosy w wieku 14 lat...opuszczałam szkołę, przesadnie się malowałam. Niejednokrotnie kłóciłam się z rodzicami sprawiając im przykrość, nocowałam u chłopaka, gdy miałam 17 lat...Ileż razy chciałam sie wyprowadzić, rzucić szkołę i pójść do pracy, aby pokazać wszystkim, jaka to ja nie jestem "dorosła".
Otrzeźwienie przyszło przed maturą, bo znalazłam prawdziwych przyjaciół, którym nie musiałam nic udowadniać. Wzięłam się do nauki, zdałam na 4 i 5, dostałam się na studia. W kwestii mojego "lubego" klapki z oczu spadły mi nieco później. Teraz mam 28 lat i gdy patrzę na siebie tę dekadę wstecz, żal mi troszkę, że nie potrafiłam wykorzystać okresu dorastania nieco rozsądniej.
Powiem Ci tak: nie musisz być taka, jak inni.Choć myślę, że jesteś jeszcze za młoda, żeby to pojąć i znaleźć pomysł na siebie. Powodzenia