Poród - wątek zbiorczy

dlatego ja nie chcę mieć w ogóle dzieci... przeraża mnie to

Cytat
FMM_

Cytat
k3asica

Cytat
FMM_

Cytat
k3asica
Najważniejsza jest odpowiednia opieka położnej, w tym przypadku najwyraźniej jej zabrakło

połozna własnie była naprawde miła i bardzo mnie wspierała...

Sama studiuję położnictwo i z własnych obserwacji widzę, że jeśli poświęcamy więcej uwagi pacjentce to się wycisza i jest jej jakoś łatwiej przez to przejść... Ale możliwe, że to było dla Ciebie obciążenie psychiczne związne z faktem, że w okresie świątecznym musiałaś leżeć w szpitalu, to też mogło mieć znaczący wpływ na Twoje samopoczucie

Bardzo możliwe... przed porodem nie miałam nic przeciwko temu zeby leżeć w święta nawet sie cieszyłam bo nie było stażystów... a bardzo nie chciałam zeby stała kolo mnie gromadka ciekawskich kiedy się męczę... dopiero po porodzie bardzo doskwierała mi samotność kiedy nikt mnie prawie nie odwiedzał bo kazdy zajęty był świętami i sylwestrem.. najgorsze było w sylwestra kiedy oglądałam fajerwerki przez okno w łazience ( na sali nie bylo okna) i wiedziałam ze moj narzeczony bawi sie ze znajomymi i nikt nawet o mnie nie pomyslał i nie zadzwonił...

ja mimo przeczytania tego wątku i wszystkich wypowiedzi, chce mieć dzieci, natura tak stworzyła kobietę że jest w stanie twn bół wytrzymać, facet by już dawno sonał- z tego napewno możemy byc dumne, ja bóle miesiączkowe miałam takie, że umierałam parę dni i nie byłam w stanie się ruszyć więc w jakimś stopniu jestem zaprawiona w bojach, jedną operację i pobyt w szpitlau i to tym najgorszym w rejonie mam też już za sobą i jakoś przeżyłam choć schudłam chyba z 2 kilo i tydzień umierałam z bólu gdy mi się goiła rana (miałam opercję przegrody i poszerzanie komór w nozdrzach, więc mi łamali wszytsko i naprawiali od nowa) może poród też dam radę znieść ale wam współczuje takich przykrych przeżyć i przede wszytskim braku wsparcia, jakie jest potrzebne w takiej sytuacji

ja miałam łatwy poród więc się nie wypowiadamale myślę że każdy poród jest inny i drugi możesz przejść lepiej

chciałam mieć dzieci do momentu przeczytania niektórych wypowiedzi w tym wątku - ale juz nie chce !!!!!

skoro poród naturalny tak na ciebie wpłynął może na kolejny raz zdecyduj sie na cesarskie cięcie, ja poszłam do szpitala w pon, we wtorek miałam cięcie i w czwartek wyszłam do domu. Co prawda ból jest ale co chwile sami dają leki przeciwbólowe, po kilku tyg zapomniałam wogóle, że miałam cesarke czułam sie świetnie.

Cytat
dankadw
Ja też stawiam na naturę, ciało wie co robić, a po cesarce jak to po każdej interwencji w ciele, dochodzisz do siebie dłużej i nawet nie możeszsię dzieckiem zająć

ja również miałam ciężki poród mam 8 miesięcznego synka ale zapomniałam o bólu chodź przez pierwsze miesiące było trudno;/

czytałam już,że dziewczyny nie chcą tutaj dzieci bo;
-poród jes barzo bolesny
-nacinają krocze
-matki są brzydkie i zaniedbane,w dodatku z tłustymi strąkami....
Ciarki mnie przechodzą jak czytam takie wypowiedzi,fakt poród nie jest łatwym i przyjemnym przeżyciem,ale to jeden z najważniejszych momentów w naszym życiu i wraz z nim pojawia się dziecko,które daje niesamowite szczęście.Nacinano mi krocze,pękła mi szyjka itp itd,ale nigdy nie cofnęłabym czasu,bo to najpiękniejsze co mnie spotkalo i wiecie co?moja pochwa jest dokładnie taka sama jak przed porodem i mój partner w niej nie pływa!i nie mam strąków,a waga wróciła do normy,czyli nawet jestem szczupła..co wy na to?

Ja rodziłam 2 h, ból masakryczny . Przeżyłam wtedy najgorszy ból w życiu, naturalny poród bez żadnego znieczulenia i jestem z tego dumna. 3 h po porodzie już chodziłam i poszłam pod prysznic Teraz pamiętam tylko teoretycznie że cholernie bolało. W szpitalu byłam ok 2 tygodni bo młody miał długo żółtaczkę, ale było spoko. Nawet jak wróciłam do domu to nie mogłam się odnaleźć bo tak się przyzwyczaiłam do szpitala. Pewnie też dlatego że wcześniej byłam też długo w szpitalu bo mi macica naciskała na nerkę i miałam z tym problemy. Ale ogólnie wszystko wspominam super. A synek --- wymarzony pod każdym względem

Jak tak się boisz, to może znieczulenie...? Ja nie rozumiem, po co sie tak meczyc...;/

Mam podobny problem... Mój poród trwał 11 godzin... ból nie do zniesienia zawsze marzyłam o dwójce dzieci ale teraz mam taki uraz, że z obawy przed następną ciążą boję się uprawiać seks z moim facetem... Moja córcia ma 7 miesięcy a ja z moim P kochaliśmy się dopiero 1 raz bo ja ciągle odmawiam i się boję

Czytając Twoją wypowiedz to jakbym samą siebie słyszała.
Córkę urodziłam w grudniu 2008r.Też poród był dla mnie fizycznie bardzo bolesny(nawet obecność męża mi nie pomogła) i też leżałam w szpitalu przez święta-nic przyjemnego.Mała leżała 2 doby w inkubatorze,a ja w nocy nie mogąc spać łaziłam po korytarzu i słyszałam z porodówki te krzyki rodzących kobiet.Miałam świetną położną,która cały czas mi pomagała,wsparcie najbliższych,męża,który dzień w dzień w miarę możliwości nade mną i małą czuwał co i tak nie uchroniło mnie przed depresją poporodową...
Bardzo chciałabym mieć jeszcze jedno dziecko ale kwestia porodu do teraz mnie przeraża...chyba musieliby mnie uspać co jest raczej niemożliwe ;]
Wiem też że dużo działa psychika,że jak się nakręcisz to ciężko przezwyciężyć wszelkie obawy.

adoptuj

Ja mialam cesarke, za nic nie chcialabym naturalnie
szpital na moim zadupiu o malo co mnie w depresje nie wpedzil