Aby było normalnie....

Jestem z moim R. Już prawie dwa lata były zwloty i upadki hjak to w każdym związku. Bardzo się kochamy, jesteśmy para która rzadko się ze sobą zgadza. Lubimy się kłócić a jeszcze bardziej godzić... Dostał mieszkanie od rodziców wprowadziliśmy się jakiś miesiąc temu. Mój r. Bardzo ciężko pracuje wychodzi o 6 wraca 18-19. Zawsze jak wraca ma posprzątane ugotowane. Jednak od kiedy tutaj mieszkamy jest dziwnie.. Nie rozmawiamy, nie czuję tej bliskości. Już pomijając sex.... Czuję się z tym źle bo myślałam że będzie cudnie a jedt masakra... Co ja mam dziewczyny zrobi? Jest mi tak ciężko ze człowiek dla którego bym zrobiła wszystko to tak oddalamy się od siebie...

(zobacz zmiany)

No to jak przyzwyczaił się, że ma posprzątane i ugotowane, to mu nie gotuj i nie sprzątaj- znowu będziecie mieli się o co pokłócić
A tak na poważnie, to nie mieści mi się w głowie jak wy się ludzie dobieracie i jak żyjecie w tych swoich związkach skoro nie umiecie ze sobą rozmawiać
No przecież to jedyne sensowne rozwiązanie: coś się dzieje, coś nie gra, coś niepokoi, nie pasuje, to się siada, mówi o swoich uczuciach, szuka z partnerem przyczyny i jakiegoś rozwiązania. Serio to takie trudne?

za szybko pokazałaś mu na co ciebie stać wprowadzając się do tego mieszkania.
On widzi że przejęłaś wszystkie na ciebie obowiązki i tak zostało.
zmien swoje nawyki pokaz że macie zrobić to i tam to że sama nie dasz rady.
Wymyśl cokolwiek , a najlepiej porozmawiaj o was .
O życiu dalszym a może i o dziecku.

Cytat
starababa
No to jak przyzwyczaił się, że ma posprzątane i ugotowane, to mu nie gotuj i nie sprzątaj- znowu będziecie mieli się o co pokłócić
A tak na poważnie, to nie mieści mi się w głowie jak wy się ludzie dobieracie i jak żyjecie w tych swoich związkach skoro nie umiecie ze sobą rozmawiać
No przecież to jedyne sensowne rozwiązanie: coś się dzieje, coś nie gra, coś niepokoi, nie pasuje, to się siada, mówi o swoich uczuciach, szuka z partnerem przyczyny i jakiegoś u rozwiązania. Serio to takie trudne?

Owszem rozmawialiśmy o tym, ale on uważa że szukam dziury w całym i on tego nie widzi... I urywa temat.

Cytat
starababa
No to jak przyzwyczaił się, że ma posprzątane i ugotowane, to mu nie gotuj i nie sprzątaj- znowu będziecie mieli się o co pokłócić
A tak na poważnie, to nie mieści mi się w głowie jak wy się ludzie dobieracie i jak żyjecie w tych swoich związkach skoro nie umiecie ze sobą rozmawiać
No przecież to jedyne sensowne rozwiązanie: coś się dzieje, coś nie gra, coś niepokoi, nie pasuje, to się siada, mówi o swoich uczuciach, szuka z partnerem przyczyny i jakiegoś rozwiązania. Serio to takie trudne?

Gdyby to było takie proste , to na świecie nie byłoby rozstan rozwodów a nawet wojen Gdyby dogadywanie się, szukanie rozwiązania było proste ,miedzy ludzmi miedzy partnerami ,świat wyglądałby całkiem inaczejNa tym polega włąsnie całe nasze istnienie ,na takim zyciu na problemach kłopotach, na szczęściu ,nieszczęściu nic nie jest proste

Jak każdy potrafiłby dobierać sobie tak partnera aby z nim umiec rozmawiać, jak każdy byłby taki ,to wierz mi wielu wojen wielu zabitych pomordowanych nie byłoby na tym świecie .Żadko kto potrafi bezbłędnie dobrac partnera o ile w ogole ktoś bezbłędnie potrafi ,czasami jedynie mu się wydaje .I dopiero po latach przezyjąc prawie całe woje zycie dociera do niego, że jednak był w błędzie i źle dobrał partnera .

Ale oczywiście masz racje rozmowa i jeszcze raz rozmowa ,powiedzieć szczerze partnerowi o co chodzi, przynajmniej starac się rozmawiać i wspólnie ogarnąć problem.Bez tego całkiem nie ma szans na poprawe życia.