W jakim wieku zostałyście mamą?

ja urodziłam mając 19 lat i jestem szczęśliwa a moja coreczka ma prawie 4 latka

Ja mam 24 lata i też jeszcze nie mam dzieci lecz bardzo chcemy z mężem i planujemy zacząć starania za jakieś 2 miesiące.Narazie się do tego przygotowóję biorąć kwas foliowy.Też boje się porodu lecz chęć posiadania dziecka jest większa od strachu.Moim zdaniem dać komuś życie to jest coś pięknego i napewno warto się pomęczyć przy porodzie.Zresztą do tego jesteśmy stworzone i tyle kobiet daje sobie radę to dlaczego ja bym miała sobie nie poradzić:-) Pozdrawiam

Ja mam 24, jestem mężatką ale jak na razie nie odczuwam instynktu macierzyńskiego...ale wiem, że na pewno chcę mieć dziecko, może już nie długo...i też mam podobne odczucia i obawy jak TY, odpowiedzialność, poród, jest tego trochę, ale w rzeczywistości na pewno nie jest tak źleczęsto boimy się czegoś nie potrzebnia.już tyle kobiet doświadczyło macierzyństwa...są szczęśliwe(znam je)i nie zamieniły by tego najwiekszego skarbu jakim jest dziecko na nic innego, czasami im zazdroszczęa Twoja postawa i nastawienie do tego "problemu" moim zdaniem jest troszkę egoistyczna...jak by każdy myślał tak jak TY to chyba wogóle dzieci by sie nie rodziłydajesz tyle miłość dziecku ile tylko możesz, a to na jakiego człowieka wyrośnie, choć w dużej mierze, niestety nia zależy tylko od Ciebie(środowisko szkolne, podwórko itd.) wyobraź sobie pierwszy usmiech swojego dzieckate małe rączki obejmujące Twoją twarz, słowo mama...ojej, mogłabym o tym pisać i pisaćcoś pięknegożyczę Ci aby Twoje obawy gdzieś zniknęły i..oczywiście dzidziusia...gorąco pozdrawiam

moje dodatkowe obawy spowodowane są tym, że przez lata cierpiałam za zaburzenia odżywiania (anoreksja, następnie bulimia ...) Ni jestem pustą lalą która nie chce mieć dzieci bo się boi że przybędzie jej 5cm w talii po ciąży. Chodzi o psychiczne podłoże tej choroby- zaburzenia te są często uśpione i drzemią gdzieś w podświadomości.
Z choroby wyszłam już jakiś czas temu, ale wiem że ona powraca niejednokrotnie ze zdwojoną siłą. Znam przypadki (pracuje w dziedzinie z tym związanej) kiedy dziewczyny po latach od powrotu do zdrowia urodziły dziecko a następnie będąc w depresji poporodowej (odnawiały im się symptomy zaburzeń odżywiania) głodziły nie tylko same siebie ale i dziecko.

wydaje mi sie, ze stajemy sie coraz bardziej egoistyczni i chcemy czerpac tylko przyjemnosci bez wyrzeczen z zycia, ja taka bylam. dziecko kojarzylo mi sie z wyrzeczeniami, samymi obowiazkami, poswieceniem, ograniczeniem ale hierarchia wartosci diametralnie sie zmienia czy chcemy czy nie. same dochodzimy do wniosku, ze nasze poprzednie zycie bylo takie puste, malo wartosciowe.
mowili mi to wszystko ale ja w to nie wierzylam, nie chcialam, bylo mi dobrze a teraz jest lepiej o niebo lepiej.

i mam słodziutkiegp boryska ... nie zyje z facetem ktory jest jego ojcem tamten stwierdził ze nie jest w stanie pokochac własnego syna aktualnie jestem w zwiazku z fantastycznym chjłopakiem i w czerwcu planujemy wzias cywilny ) niczego nie załuje a tamten kretyn mnie nie interesuje

Cytat
kimanka666
ja mialam 19 lat

a ja 18 teraz mam 19 a moj synus roczek

ja mam 23 lata dziecko za 4-5 lata chce miec =] nie chce wczesniej, bo nie mam czasu narazie, potem sobie zrobie zeby w domku posiedziec =] popatrzyc jak rosnie, odpoczac od ludzi, narazie jescze nie mam na to ochoty=] i nie jestem gotowa na etap zwany ciaza.... porodem.... =] i tego co po tym =]

córka mojej znajomej ma 17 lat i jest mama powaga

ja miałam 19 a teraz mam 6 miesiecznego brzdąca którego kocham ponad wszystko

moj synek skonczy roczek w sierpniu a ja w czerwcu 20 )

Ja mam 19 lat i mam słodką córeczke którą wychowujemy razem z mężem

no to co, moja kolezanka tez miala tyle lat jak urodzila a ja o rok starsza ... ;>

ja miałam 23 lata jak urodziłam, i myślę że gdybym urodziła wcześniej to też bym nie żałowała, poprostu wcześniej nie udało nam się zajść w ciąże. Mam teraz 25 lat i chciałabym już drugie dziecko, ale jesteśmy w trakcie budowy domu i troche wydatki mnie przed tym powstrzymują, chociaż nie zabezpieczamy się więc jeśli Bóg zechce to będzie dzidzia. Każdy wiek jest dobry i zawsze kobieta się martwi o dziecko-o zdrowie, życie, wychowanie, ale życie bez dziecka moim zdaniem jest dla kobiety mało wartościowe.

Cytat
neyo_lady
Zastanawiam się w jakim wieku przeciętnie polki mają pierwsze dziecko.
Jestem w wieku około 30 (nie powiem czy więcej czy mniej Dzieci nie mam i wcale nie jestem pewna czy będę miała. Nie chodzi mi o prowokowanie (wiem że duża cześć z Was to mamy)i nie chciałabym wzbudzac w Was agresji- bo podejmując ten temat najczęściej z tym się spotykam . Lubię dzieci, ale nie jestem pewna czy chcę mieć swoje. Przeraża mnie myśl o tym że podejmując tę decyzję staje się za kogoś odpowiedzialna przez najbliższe ~20lat. Nie wiem czy chcę drżeć o jego/jej bezpieczeństwo w każdej minucie. Nie wiem czy będę w stanie wychować wartościowego, uczciwego i dobrego człowieka (zakładam że większość matek tego chce ale chuligani i złodzieje też się skądś biorą).
Obawiam się także porodu, choć to mało powiedziane- na samą myśl robi mi się słabo.
Po prostu bardzo się obawiam... to wszystko.
Opowiedzcie proszę wasze doświadczenia. Szczególnie chciałabym wysłuchać te z Was, które miały podobne obawy, lub zostały mamą w późnym wieku. Doświadczenia z porodówki także mnie interesują.
Pozdrawiam serdecznie wszystkie mamy i nie-mamy.

witaj;-)
ja urodziłam dziecko majac 33 lata!! Moja przemyslana decyzja ( i męża) po 5 latach po ślubie - i tak chciałam , a nie że nie mogłam zajsc w ciażę czy coś w tym stylu! Przez długi czas mialam takie obawy jak Ty ( chyba odkad pamietam)- przerazało mnie wszystko od porodu poprzez to jakie zamieszanie dziecko robi w poukładanym jakby nie było zyciu ( a zyłam sobie wygodnie - majac na wszystko czas)! Ciaże znioslam doskonale w podskokach niemalże - cały czas na chodzie i w aucie:-)) bardzo miło wspominam ten stan!!;-) Teraz bedąc mama cudownego synusia mam jednak jedno ALE.......dlaczego tyle zwlekałam!!! ;-))) Naprawdę - to jaka przemiana zaszla we mnie po urodzeniu dziecka - to sama nie rozumiem:-) Szczerze to wczesniej nawet za dziecmi nie przepadałam! Instynktu napewno nie miałam - bo mnie wrecz irytowały! ;-/ A teraz....za dziecmi jakos strasznie nie przepadam ale mój synek jest dla mnie najwiekszym skarbem i wartoscia w życiu!! BAAARDZO GO KOCHAM!! i zupełnie inaczej patrzę na kobiety które maja dzieci:-)
A takie , które nie chca mieć dzieci probuję zrozumieć - nie zapominajac ze ja tez tak myslałam kiedyć:-) I żałuje że nie mam z 5 lat mniej bo napewno zdecydowąłabym sie na drugie dziecko wtedy - najchętniej równiez chłopczyka! ;-)))
Jesli nie czujesz teraz tzw. instynktu - to nic straconego - ja go poczułam dopiero w 9 m-cu ciazy chyba a teraz to juz zakochana jestem po uszy w moim syneczku!!:-D
i uwierz mi nie sądziłam ze tak będzie - bo twarda byłam w swoich pogladach ;-)