praca w Domu Opieki!!

Moja koleżanka pracowała jako opiekunka...jeżeli jestes osoba wrażliwą to będzie Ci naprawdę trudno...

Ja pracowałam jako wolontariuszka w takim ośrodku, ale z osobami głównie niewidomymi i ociemniałymi. Moja praca polegała na pomocy w czynnościach życia codziennego (choć moja podopieczna świetnie sobie ze wszystkim radziła), towarzyszenie na spacerach czy wyjściach po zakupy, branie udziału i organizowaniu rozrywek w ośrodku. Najbardziej chyba jednak chodziło o zapewnienie towarzystwa (gdyż w większości były to osoby starsze, bez rodziny, często schorowane). Miło jest wnieść do czyjegoś życia trochę radości. Z pewnością będzie to dla Ciebie niezwykle rozwijająca praca, kształtująca Twoją wrażliwość i empatię.

no niestety niektore strsze osoby nie sa juz wstanie same sie soba zajac wiec trzeba to zrobic za nich ale dobrze ze sa ludzie ktorzy chca im w tym pomagac, a napewno do takiej trodnej roboty da sie przyzywczaic bo to praktycznie jak z malaym dzieckiem, tylko ta osoba jest ciezsza wieksza itp

swoją drogą to przykre, że straci ludzie lądują właśnie w takich ośrodkach...

Ja miałsm do ccyznienia z ludźmi starszymi, w ośrodku dziennego pobytu dla ludzi starszych. Trzeba przyznać,że lekko nie jest,ale ta praca może sprawiac przyjemność. Ze starszymi ludźmi,jak z dziećmi 5-cio letnimi, trzeba wykazać dużo cierpliwości, słuchac ich,ale są wdzięczni i mili. Najbardziej to mi przeszkadzało jak się przytulali- tzn.przeszladzał mi ich zapach- tych ludzi. Ale ogólnie miło wpsominam tych ludzi,i tę pracę.

moja prababcia niestety od ok. 2 tygodni mieszka w takim osrodku (tyle ze opiekunczo-leczniczy - wymaga wlasciwie calodobowej opieki lekarskiej).
bardzo nam jest przykro z tego powodu, ale nie mielismy wyjscia. i pocieszajace jest wlasnie to, ze rankami pracuja tam mlode, radosne dziewczyny i widac, jak babcia cieszy sie, ze moze z nimi porozmawiac, poopowiadac.
Tam jest taka smutna atmosfera wsrod tych starszych osob i chyba wazne jest, zeby wlasnie tchnac troche zycia, radosci.

Ja miałam praktykę w Domu Pomocy Społecznej jako pielęgniarka i muszę powiedzieć, że jest to ciężka praca, ale przynosi wiele satysfakcji masz świadomość,że a w jakis sposób pomagasz tym biednym ludziom. Z początku jest trudno, ale z czasem tak przywiążesz się do miejsca i ludzi. Wiadomo, że jako osoba wrażliwa będzie cię bolało cierpienie innych, ale jak troche tam popracujesz to nie bedziesz w taki sposób o tym myślec, tylko raczej co zrobić zeby było im lepiej Powodzenia!!!!! Na pewno dasz sobie radę

Cytat
malinowaAa
swoją drogą to przykre, że straci ludzie lądują właśnie w takich ośrodkach...

Nie zawsze starszym ludziom jest źle w takich ośrodkach.. Ja spotkałam pewną Panią, która jest 16 lat w tym Domu i mówiła, że były to najpiękniejsze lata jej życia, bo w końcu miała z kim porozmawiac, występowała w teatrzyku jako aktorka i w ogóle,ze wyszalała się tu za wszystkie czasy hehe

wiecie co już nie mam obaw! cieszę się i nie mogę się doczekać kiedy zacznę)
jestem roześmianą osobą i jak mówi moja babcia wszędzie mnie pełno, także może się tam przydam!!
a będę miała ogromną satysfakcję i będę z siebie dumna! a co

Cytat
malinowaAa
swoją drogą to przykre, że straci ludzie lądują właśnie w takich ośrodkach...

zależy w jakiej sytuacji się znaleźli
U mojej mamy w pracy jest wiele osób które trafiły tam bo nie mają rodziny i nie ma kto się nimi zająć na codzien. To był właściwie ich wybór...
Bardziej przykre jest to że często dzieci oddają swoich rodziców bo są dla nich "balastem". Oddają, zapominają i pokazują się dopiero wtedy gdy trzeba zorganizować pogrzeb.
Wiem że czasem ciężko jest opiekować się osobą starszą która ma problemy zdrowotne, ale ja mojej mamy nigdy nie oddam do takiego ośrodka! Chociaż miała bym wydać na leczenie w domu majątek to nie oddam! za dużo się naoglądałam...
A brudną robotą się nie przejmuj... To będzie jak opieka nad dużymi dziećmi. Może akurat trafsz że bedziesz miała ludzi którzy sami będą potrafili się umyć itp. Wtedy będziesz musiała im tylko trochę pomagać.