W kropce

Hej dziewczyny! Ja już nie mam siły do tego mojego K!!
Otóz zaczynając od rzeczy najważniejszej jak dla mnie czyli- ślub. Planujemy na 2016 rok, do tej pory nie mamy ustalonej daty. Gdy chcę porozmawiać o tym z nim, zbywa mnie, a co najlepsze stwierdził mi ostatnio że ustalenie tej daty to jest szczyt moich marzeń i czy tylko o to mi chodzi?! Zdębiałam, myślalam ze oboje do tego dążymy, widocznie taki układ jaki jest mu odpowiada ;/
Druga sprawa jego brat i jego dziewczyna. Od kiedy wrócili zza granicy ja z moim K nie mamy dla siebie czasu każda wolna chwila spędzana jest z nimi, wczoraj sie o to pokłóciliśmy i stwierdził że jestem poprostu o nich zazdrosna, a to nie prawda pragnę tak jak kiedyś poleżeć sobie z nim , pośmiać się z byle czego , a nie czekać aż brat wejdzie do pokoju i zadecyduje że idziemy w danej chwili powiedzmy do kina. A tym bardziej jest na dobrej pozycji bo wie że nie odmówię (poprostu gdybym powiedziała nie , zaczeły by się fochy z jego strony)
Powoli tego nie ogarniam co mam robić ?

jak dla mnie 2 lata do slubu to kawal czasu ,moze jemu nie zalezy tak na tym jak Tobie ,odpusc to sobie narazie i nie naciskaj ,dlugo ten brat byl za granica? Na dlugo przyjechal ? Z tego co napisalas sa ze soba bardzo zwiazani i pewnie lubia spedzac czas razem , moze on potrzebuje troche innej rozrywki jak wlasnie wyjscie z bratem i jego dziewczyna gdziekolwiek nawet do kina .

Musisz miec ta date juz?

Dorosnąć. Zakładasz wątek średnio co dwa miesiące i ciągle o tym samym, czyli " misiu nie chce spędzać ze mną każdej sekundy swojego życia".

W sierpniu pisałaś o " swoim M.", teraz jest K i już macie datę ślubu?
Mama dała Ci spokój?

brata nie było pół roku a zjechał na stałe

Masz 22 lata i aż takie parcie na ślub? Po co? Daj chłopu czas, może jeszcze nie jest gotowy, musi się jeszcze wyszaleć i nacieszyć młodością nim wejdzie w prawdziwe dorosłe, odpowiedzialne życie. Jak będziesz tak naciskać to w konsekwencji może po prostu uciec, chcesz tego ?

Nie rozumiem jak można się prosić o to, żeby facet zechciał się z Tobą ożenić. Nie chce to nie, niech spada. Nie ma daty - nie ma ślubu. Ale niech nie oczekuje, że Ty będziesz nadal robić to co on sobie zażyczy. Jak sobie pozwoliłaś tak teraz masz. Nie możesz odmówić bo się sfocha? Ło matko, jakbym ja się miała o to obawiać to za każdym razem jak mąż wraca z pracy stałabym z kapciami, kubkiem kawy i gazetką przy drzwiach i warowała. No proszę Cię, szanuj się to i on będzie Cię szanował. Coraz gorzej z Wami dziewczyny, siano zamiast mózgu :/

a ja już miałam ustaloną datę ślubu, ale jak zobaczyłam, że organizacja spadła na mnie, bo mój D. nie był zainteresowany NICZYM to odwołałam wszystko i już kupiliśmy za to mieszkanie, więc chyba nawet lepiej, a ślub weźmiemy jak on sam się postara.
Także nie naciskaj, bez łaski, oboje powinniście się w to zaangażować

co do brata - rozmawiałaś z nim o tym? Może musi nacieszyć się bratem, a potem mu przejdzie, poza tym to chyba dobrze, że was gdzieś wyciąga, zwłaszcza, że wychodzisz z nimi, a więc spędzasz ten czas i tak ze swoim facetem.