praca a znajomości

Kochane czy to tylko ja utknęłam w czarnej dziurze i mam wrażenie że praca to rarytas na który moga sobie pozwolic tylko Ci którzy maja plecy?

Coś w tym jest, zwłaszcza jak idzie o jakieś bardziej intratne posady.

80 % ludzi ma prace "po znajomości", reszta musi liczyć na szczęście, a szkoły, kursy itp to tylko dodatek. Takie moje zdanie.

dokładnie, szukam juz tak długo , jestem po studiach i ciagle sie dokształcam i nic. wydaje mi sie ze wszystko stanęło w miejscu

Powiem to z wielką przykrością: mam wrażenie, że studia teraz nic nie znaczą, a czasami to są nawet przeszkodą w szukaniu pracy

Zależy o jakiej pracy mówisz...jeśli biura,urzędy-to tak-trzeba mieć OGROMNE PLECY... życie...

Dla mnie to kiepskie tłumaczenia. Znajomości owszem, pomagają (tja, jak prosiłam wujka, który ma spore możliwości, a ja byłam w naprawdę nie ciekawej sytuacji, palcem nie kiwnął), ale i bez nich się da. Chyba nie znam nikogo, kto pracuje poprzez czyjeś plecy.
Poza tym, dostać się, a utrzymać się to dwie inne sprawy.

Jeśli ktoś nie chce pracować to znajdzie milion tłumaczeń dlaczego nie może znaleźć pracy. Moim zdaniem ostatnimi czasy bardzo dużo się zmieniło na lepsze. Co więcej - śmiało mogę napisać, że brakuje rąk do pracy i nie mówię tutaj o urzędach bo za takie pieniądze i ODSIEDZENIE od 7 do 15 nie mam odwagi nazwać pracą. Natomiast jeśli ktoś do 26 roku życia jedyne czym może się pochwalić to 2 kierunki studiów (typu socjologia, politologia lub europeistyka, nie wspomnę o filozofii lub polonistyce) i bezpłatne praktyki to faktycznie może mieć problem.
Reasumując - absolwent ukończywszy jakąkolwiek fabrykę magistrów ma wpojone przez stado doktorstwa, że to ON jest nadzieją dla każdej firmy.
WIELOKROTNIE TO POWTARZAŁAM I POWTÓRZĘ PO RAZ KOLEJNY - warto poświęcić swój czas na studia na intratnym kierunku technicznym, a nie powielać wielokrotnie nikomu niepotrzebne licencjaty.
PS. pracowałam w kilku firmach - ŻADNA nie była po znajomości. Trochę szczęścia, pewność siebie i umiejętność sprzedania się podczas rozmowy a później konsekwentne dążenie do celu pomimo niepowodzeń i chęć uczenia się jest kluczem do sukcesu.

Cytat
preciosa86
Jeśli ktoś nie chce pracować to znajdzie milion tłumaczeń dlaczego nie może znaleźć pracy. Moim zdaniem ostatnimi czasy bardzo dużo się zmieniło na lepsze. Co więcej - śmiało mogę napisać, że brakuje rąk do pracy i nie mówię tutaj o urzędach bo za takie pieniądze i ODSIEDZENIE od 7 do 15 nie mam odwagi nazwać pracą. Natomiast jeśli ktoś do 26 roku życia jedyne czym może się pochwalić to 2 kierunki studiów (typu socjologia, politologia lub europeistyka, nie wspomnę o filozofii lub polonistyce) i bezpłatne praktyki to faktycznie może mieć problem.
Reasumując - absolwent ukończywszy jakąkolwiek fabrykę magistrów ma wpojone przez stado doktorstwa, że to ON jest nadzieją dla każdej firmy.
WIELOKROTNIE TO POWTARZAŁAM I POWTÓRZĘ PO RAZ KOLEJNY - warto poświęcić swój czas na studia na intratnym kierunku technicznym, a nie powielać wielokrotnie nikomu niepotrzebne licencjaty.
PS. pracowałam w kilku firmach - ŻADNA nie była po znajomości. Trochę szczęścia, pewność siebie i umiejętność sprzedania się podczas rozmowy a później konsekwentne dążenie do celu pomimo niepowodzeń i chęć uczenia się jest kluczem do sukcesu.

Nie, nie tylko ty masz takie wrażenie.. zgadzam się z Tobą w stu procentach

Studia na kierunkach technicznych, czasami też dają niewiele. Prosty przykład, mój kolega ukończył wydział mechaniczny na politechnice + dwa kierunkowe fakultety (tak to nazwijmy, bo nie wiem jak to się nazywa), ciągle się doszkala, zna trzy języki, szuka pracy w zawodzie od ok. dwóch lat i co ? I nic nie może znaleźć, jedyne co znajduje to prace na umowę zlecenie za 6zł albo staże za 800zł - ja wiem, że w przypadku gdy człowiek nie ma pracy nie ma co wybrzydzać, ale 800 zł nie wystarczy na życie jeżeli mieszasz sam, a nie z rodzicami. Natomiast ja studiowałam logopedie (czyli jak to mówią ludzie 'humanistyczny kierunek bez przyszłości', studia przerwałam i zaczęłam szukać pracy. Znalazłam ją i to nie przez znajomości, a przez doświadczenie które zdobyłam na różnych wolontariatach i stażach podczas studiowania. Może nie jest to praca typowo związana z moim kierunkiem, ale zarabiam dobrze i planuje niedługo dokończyć studia.

Niestety, ale ja coraz bardziej myślę, że w dzisiejszych czasach możesz mieć nawet 10 kierunków ukończonych, ale pracy nie dostaniesz jeżeli nie masz doświadczenia, a to przykre bo czasami student nie ma skąd tego doświadczenia nabyć. Inna sprawa to to, że osoby kończące studia mają wysokie mniemanie o sobie: "skończyłem studia teraz pracodawcy będą się o mnie bić" i dlatego nie podejmą się bezpłatnej praktyki na trzy miesiące, a w trakcie studiów na praktyki, wolontariaty i inne rzeczy chodzić nie będą, bo... (najczęściej impreza jest ważniejsza). Po studiach następuje brutalne zderzenie z rzeczywistością. Dlatego doświadczenie, doświadczenie i jeszcze raz doświadczenie - to moim zdaniem otwiera drogę do pierwszej poważniejszej pracy.