dostałam taką propozycję

Cytat
mo00nika

Cytat
ja-ska
yyy wybacz ,ale to może Cię przerosnąć jej dziecko podejrzewam ,że będzie już chodzić Twoja córka również a Ty nie będziesz miała jak wyjść do WC gdyby jej dziecko było starsze nie wiem miało ok 2 lat to okej ,ale tak jak przedstawiasz sytuację to ciężko. A co zrobisz jak Twoje albo jej dziecko zachoruje?

Bez przesady takie dzieci spia w ciagu dnia ... czasami całkiem sporo ...

Tak? Właśnie spędza u mnie długi weekend siostra z 15sto miesięczną córką, która w ciągu dnia urządza sobie max jedną krótką drzemkę na około godzinę, a tak, to non stop ktoś z nią łazi za rękę po całym domu, bo inaczej dzieciak beczy, ewentualnie jakieś zabawy czy ćwiczenia.
Jak dzieci są spokojne to ok, gorzej jeśli jedno z nich wymaga sporo atencji albo jest po prostu bardzo żywiołowe.

Cytat
malinowa17

Cytat
dynka0
Dlaczego nie,dzieci mogą się razem bawić...

no na pewno polroczne z 3 miesiecznym beda sie razem bawic haha

Tak, zwłaszcza, że to tylko trzy miesiące różnicy, których od stycznia nie będzie praktycznie w ogóle widać, jeśli chodzi o możliwości zabawy. Ciekawe jakim cudem w takim razie dwulatka bawi się z 1,5 rocznym dzieckiem...

Umiejętność czytania za zrozumieniem i samego rozumowania co niektórych w tym wątku jest powalająca.

Ale ma pilnować od stycznia 2014, ludzie! Czyli jej dziecko będzie miało 11 miesięcy, a ten chłopczyk 14, czyli już znośnie. Jak dla mnie to świetny pomysł, a i dla dzieci lepiej, są rówieśnikami więc będą się razem rozwijać

Dzieci będą w podobnym wieku - niestety najgorszym jeśli chodzi o rozbrykanie... :p To jest taki wiek przejściowy, kiedy dziecko z niemowlaka przechodzi w taki "młodszy wiek dziecięcy", zaczyna poznawać i interesować się wszystkim dookoła. Jeśli oba maluchy dodatkowo są z natury bardzo energiczne to możesz mieć naprawdę duży problem z upilnowaniem dwójki takich szkrabów. Opiekowałam się wieloma maluchami właśnie w wieku od roku do 3 lat, także mam pojęcie o tym co mówię. Jednak taka opieka będzie miała na pewno swoje plusy. Nie dość, że nie będziesz musiała swojego dziecka opuszczać, żeby iść do pracy - praca przyjdzie do Ciebie. A w dodatku dzieci na pewno skorzystają na wspólnym towarzystwie - już od dawna wiadomo, jak dobre skutki niesie kontakt z rówieśnikami. Poza tym, we 3 osoby jest więcej pomysłów na zabawy Także, musisz bardzo dobrze przemyśleć tą decyzję, bo na pewno nie będzie to proste zadanie.

Autorko, wszystko zależy od tego jak bardzo absorbujące jest Twoje dziecko i dziecko koleżanki. Jeśli oboje mało śpią, są baaardzo żywiołowe, to może być naprawdę ciężko. Mam dwie siostrzenice,obie energiczne i czasami dwie osoby na nie to za mało. Na Twoim miejscu dobrze bym sprawę przemyślała, bo nawet jeśli teraz obie pociechy nie wymagają tyle uwagi, to do stycznia może się to zmienić. Druga sprawa jest też taka,że mogą powstać zgrzyty między Tobą a koleżanką, dotyczące opieki i wynagrodzenia, także zastanów się porządnie.

ja bym spróbowała

Siostra mojego chłopaka płaci za miesiąc ok. 600-700zl plus jedzenie

Mam dwójkę dzieci różnica wieku jest 2 lata i 3 miesiące. Starszy ma obecnie 4, a młodszy 2. Niestety ja widzę też inne strony tego co piszecie. Pewnie, że się da radę...
Ale nie jest łatwo. Ciężko jest tak zgrać dzieci żeby spały w jednym czasie (w innym wypadku pewnie będą się budzić na wzajem). Moi są bardzo energiczni więc ciężko nad nimi zapanować
Musisz też wziąć pod uwagę, że dzieci jeśli będą chorować to duże prawdopodobieństwo że wspólnie...
Co do spacerów to da się to rozwiązać. Ja miałam podwójny wózek (na chwilę obecną mam dostawkę na długie spacery).
Sama musisz podjąć decyzję czy jesteś na to gotowa

jeśli miałabym z kim zostawić swoje dziecko to poszłabym do normalnej pracy. jeśli dziecka nie miałabym z kim zostawić to przystałabym na tę propozycję.
dziwi mnie jednak co innego: za każdym razem jak na forum jest wątek matki z dzieckiem, która mówi, że nie może pracować, bo ma dziecko to wszystkie dziewczyny polecają jej, aby znalazła drugie dziecko do opieki. a jak dziewczyna teraz się pyta o tę opcję to większość jej to odradza o.O

z definicji dzieci lepiej chowają się stadnie )))
a sama już w wieku 17 lat opiekowałam się (i nadal to robię) 2 dzieciaczków z tym, że starszych (1 w wieku przedszkolnym) i jakoś dałam radę, a do tego miałam często kupę smiechu.
Ważne tylko,zeby maleństwa się zaakceptowały i zżyły,bo jak się mają kłócić, rywalizować o twoje względy (choćby i podświadomie)to armagedon

myślę że to dobra propozycja, pomijając oczywiste korzyści fanansowe, Twoje dziecko będzie miało stały, częsty kontakt z rówieśnikiem - a u dzieci to bardzo ważne.
Nie martw się o to, czy sobie poradzisz - na pewno dasz radę. Sama mam dwójkę dzieci, obecnie jedno ma 1,5 roku, drugie 3 lata i ogarniam bez problemu, a "pracuję" 24/7

A ja się zgodzę z dziewczynami, które Ci odradzają lub namawiają, żebyś poważnie się zastanowiła. Z doświadczenia wiem, że nie każde dziecko w tym wieku śpi. Nie masz też pewności, ze jeśli będą spały, to będą w tym samym czasie. Moja siostrzenica, zaczęła chodzić, jak skończyła 8 miesięcy i od tamtej pory trudno ją "zatrzymać". Wszystko ją ciekawi, wszędzie jej pełno. Jest głośnym, bardzo żywiołowym dzieckiem. Potrafi "umęczyć" kilka osób w tym samym czasie, bo każdemu znajdzie zajęcie, a pomysłów ma 1000.. od niektórych włosy się jeżą na głowie. Dodam, że jest dzieckiem, które przestało spać w przeciągu dnia, po skończeniu około roku. Śpi od ok. 19:00 do 6:00, 7:00 rano.

W tej chwili ma skończone 2 lata i jakoś nic się w tej kwestii nie zmienia.

Bierzcie pod uwagę, że ma się zacząć nim zajmować od stycznia 2014, czyli za 8 miesięcy. Jej córa będzie miała wtedy prawie rok, a syn znajomej 14 miesięcy. Mi się wydaje, że autorka da sobie radę, a przynajmniej powinna spróbować.

nie wiem sama a bym raczej nie dała rady..
Wolałabym skupić uwagę tylko na swoim dziecku i to jemu poświęcać cały swój wony czas..
Z drugiej strony wiadomo - kasa jest potrzebna, a mając małe dziecko ciężko z jakąkolwiek robotą.
Nie wiem co Ci radzić.
Możesz spróbować, nie sprostasz, to po prostu podziękujesz.

dobrze, ze powaznie do tego podchodzisz, to juz dobrze o Tobie swiadczy mozesz przeciez umowic sie z nia ze najpierw miesiac na probe a jak nie bedziesz dawala sobie rady to ona to zrozumie i poszuka dla swojego dzieciaka opiekunki ;D

Cytat
ja-ska
yyy wybacz ,ale to może Cię przerosnąć jej dziecko podejrzewam ,że będzie już chodzić Twoja córka również a Ty nie będziesz miała jak wyjść do WC gdyby jej dziecko było starsze nie wiem miało ok 2 lat to okej ,ale tak jak przedstawiasz sytuację to ciężko. A co zrobisz jak Twoje albo jej dziecko zachoruje?

a ja całkowicie zgadzam się z wypowiedzią ja-ska

mój synek ma 19 miesięcy i też miałam możliwość opiekowania się chłopczykiem , który ma 10 miesięcy i odmówiłam
wiem ile czasu i uwagi poświęcam mojemu dziecku i nie chciałabym tego "rozdzielać" na inne dziecko - chodzi mi o to, że fakt, że mogą się wspólnie zabawić itp. , ale prawda jest taka, że nieraz byłam w sytuacji, że miałam chwilowo pod opieką inne dziecko i wydaje mi się , że więcej uwagi zwracałam na nie niż na swoje, bo w końcu ktoś mi je powierzył, aby się nim zaopiekować i bałam się , żeby nic mu się nie stało

sumując ja bym się nie podjęła takiego wyzwania poza tym to prawda co już ktoś wcześniej napisał jeśli jedno z dzieci zachoruje co wtedy? narażać będziecie drugie na możliwość zarażenia się?