Bezdzietna z wyboru

moja przyjaciółka urodziła tydzień temu dziewczynkę, przez całą ciążę pomiędzy kolejnymi atakami nudności i wymiotami opowiadała mi jak to cudownie czekac na własne dziecko nosząc je i czujac każdy jego ruch, a mnie jej stan odpychał raczej niż zachęcał do póścia w jej ślady

świadomie moze po 30 zdecyduję się na dziecko, na razie nie jest mi do niczego potrzebne

na każdego przychodzi pora, nie należy tego w żaden sposób przyśpieszać.
a nawet jeśli nie przychodzi ta 'pora' to jest indywidualna sprawa każdej kobiety

ja nigdy nie lubiłam dzieci, zresztą i dalej nie lubię Cudzych...
Swoje planowane "bo już czas", 9 miesięcy wyczekane, kocham najbardziej na świecie, miłością bezinteresowną i całkowitą.
W ciąży powoli mój instynkt się pojawiał, a jak się córeczka urodziła - zwariowałam na całego.
Ale dalej nie lubię czyichś dzieci hahahaha serio, denerwują mnie jak latają i wrzeszczą

Choć nie powiem złego słowa na kobiety, które nie czują potrzeby posiadania dziecka. Jedyne czego bym się obawiała, to tego, że nie będą do mnie przychodziły gdy będę stara, nie będę miała wnuków, nie zobaczę ślubu swoijej córki

Ja tez nie chce miec swojego, nie czuje takiej potrzeby, nie odczuwam pustki, nie brakuje nam niczego w naszym związku. Moze za 10 lat mi sie odmieni a jesli nie to juz bedzie za pozno zeby je mieć
Czy to samolubne miec swoje pasje i zainteresowania??

Cytat
sabisch
Musisz sobie zdać sprawe,że dzieci rosną i nie będą wiecznie małe,a kiedyś za 10,20,30 lat możesz żałować,że nie masz dziecka...tylko że wtedy będzie już za późno...

Twoja sprawa,skoro Ci tak dobrze,to nikomu innemu nic do tego.

Ja osobiście nie wyobrażam sobie mojego życia bez dziecka.

Choć nigdy dzieci nie lubiłam i nadal nie lubię,wkurzają mnie cudze,jakoś nie potrafię się nimi zachwycać.
Ale swoje kocham nad życie

Jak skończyłam 18 lat,a moja przyjaciółka była w ciąży to też bardzo chciałam mieć dziecko, póżniej mi przeszło na długo,synkam urodziłam jak miałam 32 lata teraz jestem w drugiej ciąży i nie żałuje,że tak pózno.Nie potępiam ludzi za takie wybory jak Twój,to tylko i wyłącznie Twoja sprawa.Mam znajomą,a raczej to koleżanka mojej mamy,ma 58 lat i teraz zaczyna żałować,ze nie zdecydowała się na dziecko,gdyż jest samiutenka jak palec,ale jak stwierdziła była to wtedy jej decyzja i teraz musi tak żyć.

mam 23 lata i bardzo chce mieć dzieci nie wyobrażam sobie mojego życia bez dzieci

Cytat
pola55

Zobacz co pisze większość osób posiadających już dzieci:
* pierwsze drgnienie serca przy pierwszym USG
* uczucie nie do opisania przy pierwszych ruchach
* i łzy szczęścia przy narodzinach jak usłyszysz płacz maleństwa

a wiele z nich też mówiło "nie mam instynktu"

Czy decyzję odkładać na "wielkie nigdy ?"
Nie !...
* Decydować się dopóki jesteście młode, macie siły i cierpliwość,
* Decydować się dopóki macie zdrowie
* Decydować się dopóki macie miłość kochanego mężczyzny, bo tylko dziecko
z nim będzie radością Waszego życia

Cytat
sabisch
Musisz sobie zdać sprawe,że dzieci rosną i nie będą wiecznie małe,a kiedyś za 10,20,30 lat możesz żałować,że nie masz dziecka...tylko że wtedy będzie już za późno...

Ja zawsze chciałam mieć kupę dzieci i od niepamietnych czasów zawsze zajmowałam się wszystkimi naokoło, co się tylko nadarzyło.
Życie zweryfikowało takie zapatrywania. Jedna córcia,bycie mamusia bardzo mnie bawi i jak bym miała jeszcze raz decydować to napewno poprosiłabym o to samo, ale do cudzych straciłam całkowicie cierpliwość.

Nie ma przymusu do posiadania dzieci, tylko w tym chorym społeczeństwie próbuje się wmówić kobietom, że bez dzieci są niepełnowartościowe. Dzieci nie są wyznacznikiem szczęścia, choć nie mówię, że go nie dają. Sama raczej nie chcę dzieci, jedyną ewentualnością jest adopcja dziecka. Nie boję się o siebie na starość, z pewnością nie widzę się w roli babci niańczącej wnuki, przygotowującej rodzinne obiadki, spotkania czy święta. Mam zamiar podróżować, żyć do końca i cieszyć się moją starością i emeryturą. Jak już będę niedołężna i będę potrzebować pomocy zamieszam w domu spokojnej starości w jakimś ładnym miejscu, na brak towarzystwa nie będę narzekać.

Cytat
oryginal

Cytat
pola55

Zobacz co pisze większość osób posiadających już dzieci:
* pierwsze drgnienie serca przy pierwszym USG
* uczucie nie do opisania przy pierwszych ruchach
* i łzy szczęścia przy narodzinach jak usłyszysz płacz maleństwa

a wiele z nich też mówiło "nie mam instynktu"

Czy decyzję odkładać na "wielkie nigdy ?"
Nie !...
* Decydować się dopóki jesteście młode, macie siły i cierpliwość,
* Decydować się dopóki macie zdrowie
* Decydować się dopóki macie miłość kochanego mężczyzny, bo tylko dziecko
z nim będzie radością Waszego życia

A co jak kobieta nie poczuje instynktu macieżyńskiego nawet przy pierwszym USG lub po pojawieniu się dziecka? Ma je robić, bo "może coś poczuje"?
Według mnie do posiadania dziecka trzeba czuć potrzebe i chęć, a nie robic bo"pewnie jak zobaczysz dzidzie to ci serce zmieknie"
a jak nie to co? Do śmietnika?

Ja też bardzo chcę mieć dzieci. Nie mówię,że gromadkę bo chyba nie miałabym tyle cierpliwości ale dwójkę napewno
Nie potępiam kobiet,które nie chcą ich mieć ale za jakiś czas możecie poczuć się bardzo samotne bo niewiadomo co przyniesie los.
Znam wiele już starszych kobiet,które nigdy nie miały dzieci i teraz są zupełnie same bo rodziny brak.

Cytat
jefrozka
Nie ma przymusu do posiadania dzieci, tylko w tym chorym społeczeństwie próbuje się wmówić kobietom, że bez dzieci są niepełnowartościowe. Dzieci nie są wyznacznikiem szczęścia, choć nie mówię, że go nie dają. Sama raczej nie chcę dzieci, jedyną ewentualnością jest adopcja dziecka. Nie boję się o siebie na starość, z pewnością nie widzę się w roli babci niańczącej wnuki, przygotowującej rodzinne obiadki, spotkania czy święta. Mam zamiar podróżować, żyć do końca i cieszyć się moją starością i emeryturą. Jak już będę niedołężna i będę potrzebować pomocy zamieszam w domu spokojnej starości w jakimś ładnym miejscu, na brak towarzystwa nie będę narzekać.