CASTING!

Recytatorski, ot co Koleżanki mnie namawiają, z recytacji zawsze 5 i 6, teksty wchodzą mi w głowę bez większych problemów..

"Na casting prosimy o przygotowanie krótkich fragmentów prozy, poezji oraz czegoś na wesoło."

Tak więc muszę się nauczyc 3 krótkich tekstów? Tylko jakich?! A casting już w piątek!

a gdzie on jest ?

w naszym ośrodku kultury
kompletnie nie wiem co wybrać.

Masz dokładnie napisane. Zastanów się po prostu, może już znasz jakąś prozę, coś na wesoło, itd?

ja bym wybrała E. Stachurę " Wędrówką życie jest człowieka"
wiersz Bonawentury ( nie pamiętam tytułu ) ale jest z cyklu "Epizody powatania warszawskiego
i może z prozy "Lalkę"

...;/

Na wyspach Bergamutach-Brzechwy! uwielbiałam to jak byłam mała i nadal pamiętam

polecam wiersz Wiesławy Szymborskiej
JAK SIĘ CZUJĘ?
Kiedy ktoś zapyta , jak ja się czuję
grzecznie mu odpowiem, że dobrze się czuję.

To, że mam artretyzm, to jeszcze nie wszystko,

astma, serce mi dokucza i mówię z zadyszką,

puls słaby, krew w cholesterol bogata.......

lecz dobrze się czuję, jak na moje lata.



Bez laseczki teraz chodzić już nie mogę,

choć zawsze wybieram najłatwiejszą drogę.

W nocy przez bezsennośc bardzo się morduję,

ale przyjdzie ranek.......znów dobrze się czuję.

Mam zawroty głowy, pamięć figle płata,

lecz dobrze się czuję, jak na swoje lata.



Powiadają: "Starość okresem jest złotym",

kiedy spać się kładę, zawsze myślę o tym....

"Uszy mam w pudełku", zęby w wodzie studzę.

" Oczy na stoliku", zanim się obudzę....

Jeszcze przed zasnięciem ta myśl mnie nurtuje:

" Czy to wszystkie części, które się wyjmuje?"



Za czasów młodości (mówię bez przesady)

łatwe były biegi, skłony i przysiady.

W średnim wieku jeszcze tyle pozostało,

żeby bez zmęczenia przetańczyc noc całą.....

A teraz na starość czasy się zmieniły,

spacerkiem do sklepu, z powrotem bez siły.



Dobra rada dla tych którzy się starzeją:

niech zacisną zęby i z życia się śmieją.

Kiedy wstaną rano " części "pozbierają

niech rubrykę zgonów w prasie przeczytają

Jeśli ich nazwiska tam nie figurują.

to znaczy, że ZDROWI I DOBRZE SIĘ CZUJĄ.

czy to jako proza może być?

WIDMO

Nie ma, nie ma dla mnie rady!
Darmo podajesz talerze,
Co dasz, to ptastwo zabierze.
Nie dla mnie, nie dla mnie Dziady!
Tak, muszę dręczyć się wiek wiekiem,
Sprawiedliwe zrządzenia Boże!
Bo kto nie był ni razu człowiekiem,
Temu człowiek nic nie pomoże.

CHÓR

Tak, musisz dręczyć się wiek wiekiem,
Sprawiedliwe zrządzenia Boże!
Bo kto nie był ni razu człowiekiem,
Temu człowiek nic nie pomoże.

Baczyński pięknie pisał... recytując 'O moj Ty smutku" wygralam kiedys konkurs wiec polecam bokrotki i piekny

Cytat
asiam146
Baczyński pięknie pisał... recytując 'O moj Ty smutku" wygralam kiedys konkurs wiec polecam bokrotki i piekny

o jest całkiem fajny !
to ten?


O mój ty smutku cichy

O mój ty smutku cichy,
smutku gwiazdek maleńkich,
nazywałem, szukałem,
brałem ciebie do ręki.
Jak to się ciało twarde
tak w piasek albo glinę
zamienia w moich dłoniach,
pragnienie każde - w winę.
Jak to się - kiedy dotknę
kwiat przeobraża w ciemność,
a poszum drzew w głuchotę,
a chmury - w grzmot nade mną.
Jak to ja nieobaczny
mijam, sam sobie błahy,
i rzeźbę zanim zacznę,
marmur wypełniam strachem.
Jak to ja nasłuchuję
błyskawic w niebie trwogi.
Jakże to ja nazywam
każde czynienie - Bogiem?
Otom strzęp oderwany
od drzewa wielkich pogód,
sam swym oczom nie znany,
obcy swojemu Bogu.
Oto słyszę, jak w popiół
przemieniam się i kruszę.
I coraz mniejszy ciałem,
wierzę we własną duszę.
a kot w pustym mieszkaniu Szymborskiej to by był odpowiedni? bo to ani wiersz..

Portret kobiecy Szymborskiej Mój ulubiony Z prozy i na wesoło nic nie przychodzi mi akurat do głowy..

Fajny ten O mój Ty smutku

a ja myslęo kocie w pustym mieszkaniu

Cytat
bumcykcyk16

Cytat
asiam146
Baczyński pięknie pisał... recytując 'O moj Ty smutku" wygralam kiedys konkurs wiec polecam bokrotki i piekny

o jest całkiem fajny !
to ten?


O mój ty smutku cichy

O mój ty smutku cichy,
smutku gwiazdek maleńkich,
nazywałem, szukałem,
brałem ciebie do ręki.
Jak to się ciało twarde
tak w piasek albo glinę
zamienia w moich dłoniach,
pragnienie każde - w winę.
Jak to się - kiedy dotknę
kwiat przeobraża w ciemność,
a poszum drzew w głuchotę,
a chmury - w grzmot nade mną.
Jak to ja nieobaczny
mijam, sam sobie błahy,
i rzeźbę zanim zacznę,
marmur wypełniam strachem.
Jak to ja nasłuchuję
błyskawic w niebie trwogi.
Jakże to ja nazywam
każde czynienie - Bogiem?
Otom strzęp oderwany
od drzewa wielkich pogód,
sam swym oczom nie znany,
obcy swojemu Bogu.
Oto słyszę, jak w popiół
przemieniam się i kruszę.
I coraz mniejszy ciałem,
wierzę we własną duszę.
a kot w pustym mieszkaniu Szymborskiej to by był odpowiedni? bo to ani wiersz..

Tak to dokladnie ten
Życze powodzenia

ja jestem fanka wojaczka, pawlikowskiej-snorzewskiej oraz poswiatowskiej, ale ten pierwszy raczej malo nadaje sie na recytacje...