gorący temat
Dobra kancelaria prawna do firmy Warszawa
38 minut temu
wczoraj o 19:43
wczoraj o 19:23
wczoraj o 18:09
wczoraj o 17:32
9.07 o 2:34
5.03 o 16:37
Aerobiczna 6 Weidera - zbiorczy
27.01 o 18:56
27.01 o 19:01
Naturhouse opinie- korzystałyście?
22.11 o 10:12
Opinie o vericaust- sposoby na kurzajkę! Helpp!
7.11 o 21:08
Hej, piszę chyba głównie po to żeby się dowiedzieć czy tylko ja jestem taka dziwna, bo chyba pomóc to mi się już nie da... Jest mi źle bo nie mam żadnych koleżanek ale z drugiej strony chyba nie mam ochoty ich mieć. Chociaż moja niechęć może być spowodowana ciągłymi porażkami. Po prostu nie umiem nawiązać z kimś więzi. Większość moich rozmów z ludźmi jest strasznie sztuczna, o pogodzie itp. przez internet tak samo. Nie umiem mieć z kimś więzi emocjonalnej na podłożu koleżeńskim. W większej grupie jest ok, ale też nie lubię przebywać z ludźmi za długo. Pragnę ich towarzystwa, a z drugiej strony mnie to męczy 
. Ogólnie całą podstawówkę i gimnazjum większość się ze mnie wyśmiewała a technikum przeżyłam głównie na uboczu. Mam męża, nasi znajomi to tak na prawdę głównie jego znajomi. On wychodzi z kolegami a ja siedzę sama z kotem. Nie mam nikogo do kogo mogła bym się swobodnie odezwać oprócz rodziców. Miałam przyjaciółkę z dzieciństwa ale wszystko się rozeszło i nie widziałam sie z nią już pół roku. Z resztą nie mam o czym już z nią gadać chyba . Czy tylko ja taka jestem? Chciała bym chociaż wiedzieć czy nie jestem jedyna taka dziwna.
A jednak sama.
Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2015-05-02 23:40 przez Anonim.
luzik, ja też jestem aspołeczna, do tego jestem jędzą 
pogodziłam sie z tym. Mam kilka koleżanek, z których tylko jedna mieszka w moim mieście, reszta to znajomi, z którymi wypada się czasem spotkać. Spotykamy się, chlejemy wińsko, gadamy o niczym i nie włazimy sobie w duszę.
Rodzina męża, szwagierki, z którymi wypada pogadać o tylnej części maryni... Też mam kota. Uwierz mi, on wszystko rozumie. Może mógłby odpowiedzieć, ale obchodzi go tylko żarcie 
Po prostu znajdź sobie hobby i żyj tym. Nie bądź połówką, bądź cała, bądź samowystarczalna. Jestem typem samotnika i od momentu jak sie z tym pogodziłam, jest mi z tym dobrze. Naprawdę dobrze. Jak mam potrzebę, to pogadam czasem z koleżankami prze neta, bo 2 są w stanach, jedna w Danii, dwie w Anglii... I to wystarcza. Naprawdę.
A no i też mam męża. Też mam czasem wrażenie, że obchodzi go tylko żarcie
Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2015-05-03 06:33 przez roksolana83.
Znam to, co opisałaś. Jesteś introwertyczką. Potrafisz zająć się sobą i nie potrzebujesz spędzać z innymi większości czasu. Ale jednak czasem masz wrażenie, że potrzebujesz kontaktu z innymi. Tak, jak napisała roksolana83- musisz zaakceptować to, jaka jesteś.
Ja mam to samo. Przez całe gimnazjum i połowę liceum wydawało mi się, że jest mi smutno, bo nie mam znajomych, z którymi bym spędzała większość wolnego czasu. W pewnym momencie dotarło to do mnie, że ja bym nawet nie chciała spędzać każdej chwili z innymi, bo sama potrafię o sobie zadbać i jest mi z tym dobrze. A czemu było mi smutno? No nie wiem. Pewnie takie podświadome wrażenie, że skoro wszyscy tak spędzają czas, to ja też powinnam?
Masz męża, nie jesteś sama. Rozwijaj swoje hobby, ciesz się życiem. Polecam również zaangażować się w wolontariat.
w dzisiejszych czasach jest to norma bardzo ciezko dziś wogle zapoznać dlatego wlaśnie najlepsze rozwiazanie zapoznac kogoś z serwisu i dalej powoli sie potoczy samo.
Cytat
Czy tylko ja taka jestem? Chciała bym chociaż wiedzieć czy nie jestem jedyna taka dziwna.
Ja tak nie mam, jesteś dziwna
dla mnie pogoda to taki fascynujący temat.
Nie martw sie, jest mnóstwo osób takich jak ty! Ja mialam na odwrót, dobre koleżanki w każdej pracy, szkole, a teraz w domu z dziećmi i mężem i żadna nie ma już czasu na spotkanie, czasem na telefony. Z czasem i ja przestałam mieć na to czas i potrzebę także wydaje mi się że z czasem albo ludzie jeszcze bardziej się otwierają na znajomości albo zamykają i utrzymują tylko te najlepsze przyjaźnie lub ze względu np na przenosiny urywa się wszelki kontakt.
Mój mąż np jest dokładnie taki jak Ty. Nigdy nie miał jakiejś grupki przyjaciół, jest dość lubiany ale nie lubi się otaczać przyjaciółmi, po prostu tego nie potrzebuje. Teraz ma jednego kolegę który mu daleko wyjechał i raz na parę tygodni do nas przyjeżdża a tak to mąż woli być tylko z nami jako swoją rodzinką. Nawet już swojej nie do końca akceptuje. Taki typ charakteru i już. Nie ma się czym przejmować
Też 
I mieszkam sama.. tzn. z kotem
@Autumn_Rain rany, ale fajowa z Was parka Wyprowadź go kiedy na spacer może poznasz jaką pokrewną duszę Jakbyś kiedy szła gdzieś tam to bym Cię zaczepiła i może byśmy nawet kawy się się napiły
