Witajcie
Proszę o pomoc osoby, które miały tą wątpliwą przyjemność zostać uderzone przez swojego partnera. Może na wstępie opiszę moją historię. Byłam ze swoim chłopakiem 6 lat. Był to związek pełen burzliwych momentów ale generalnie miło wspominam ten czas. Miesiąc temu przyjechała do mnie koleżanka i wybrałyśmy się na miasto tylko we dwie. Było to już drugie wspólne wyjście w ten weekend, więc mój były facet postanowił tym razem do nas dołączyć. Problem w tym że moja koleżanka nie przepada za nim i nie zgodziła się. Zresztą to było spotkanie w babskim gronie a M. przez cały dzień był dla mnie bardzo nieprzyjemny. Ok. 22 zaczęły się telefony od mojego byłego, a że nie bardzo miałam ochotę z nim rozmawiać, odebrała koleżanka i w żartobliwy sposób próbowała zniechęcić M. do dalszych prób kontaktu. Po kilku takich "zabawach" postanowiłyśmy przekazać telefon facetowi jednej z moich koleżanek, który akurat po nią przyjechał. On również w żartach próbował zniechęcić mojego byłego, wymyślając historię, że znalazł telefon na ulicy i nie wie z kim rozmawia. Mój były za moment napisał sms, w którym zagroził, że wyrzuci wszystkie rzeczy koleżanki, która akurat u nas nocowała. Wróciłyśmy szybko do domu, niestety M. już będąc pijanym nie chciał nas wpuścić do środka. Po kilku minutach szamotaniny i ostrej wymiany zdań wezwałyśmy właściciela mieszkania, które wynajmujemy. M. wyszedł z mieszkania i wrócił nad ranem, położył się obok mnie i zaczął płakać jak dziecko. Obudził się nad ranem nadal mocno zdenerwowany i chyba jeszcze pijany i zaczął grzebać w moim telefonie. Kiedy zaprotestowałam uderzył mnie z otwartej ręki dwa razy. Nie chcę tutaj opisywać jak się poczułam, bo zapewne każda z Was wie. Postanowiłam, że to koniec. Wyprowadziłam się do znajomych i zabrałam wszystkie rzeczy. Niestety mój były miał dostęp do internetowego konta mojego telefonu i wysłał kilka obraźliwych smsów do moich znajomych. Mniej więcej po kilku godzinach M. prawdopodobnie uświadomił sobie co zrobił i zaczął mnie przepraszać. To tyle. Sytuacja w tym momencie wygląda w ten sposób, że on się stara odbudować nasz związek, ja natomiast powtarzam uparcie, że możemy być tylko kolegami i że nigdy do niego nie wrócę. Założyłam konto na sympatii i staram się kogoś sobie znaleźć, na początek do rozmowy i spędzania wspólnego czasu ale oczywiście myślę o związku. Co robić dziewczyny, "jak żyć"? Dać mu kolejną szansę czy zupełnie przebudować życie osobiste? Ostanie dni były czasem wielkich zmian, mieszkam w nowym miejscu, od września zaczynam nową pracę i tylko życie osobiste pozostało do uporządkowania.
Pozdrawiam
