BUNT DWULATKA

k

Mój synek na 20 miesięcy i robi tak samo. Ucieka do dzidków na dół i tam na wszystko mu pozwalają, bo u mnie są jakieś zasady.
Dziecku robi się mętlik w głowie. Co do lekarza to tak samo, tylko wejedzie do gabinetu to płacze Z pielęgniarką się dogaduje, szczepionki bez płaczu, a zwykła wizyta w gabinecie to udręka.

w ogóle jest coś takiego?moja córka od jakiegoś czasu zrobiła się nieznośna gdy domaga się czegoś czego nie chcę jej dać to płacze i rzuca wszystkim co akurat ma pod ręką.robi się agresywna a ja nie mam sposobu na nią wykupiłam chyba wszystkie poradniki które nawiązują do takich zachowań ale nadal jestem w kropce.
Nie należę do matek które pozwalają na wszystko ale zaczynam sie poddawać i ulegać chociaż wiem że to tylko szkodzi ale czasem nie mam siły.może Macie sposób na takiego malucha

i tak będzie dopóki nie pójdzie na studia..

Jak najbardziej normalne,musi się nauczyć cierpliwości mała małpka

Chyba każde dziecko to ma, ważne by wtedy własnie nie ulegać, wyjść z pokoju, nie reagować. Ona próbuje znaleźć granicę między: co wolno a czego nie. Pozwolisz raz to na głowę wlezie...

U mnie po przeprowadzce to zauwazyłam (córa ma 20 miesięcy) najbardziej się złości , gdy zabieram jej jedzenie,które notorycznie wyciąga z lodówki ( nie głodzimy Jej , Karola po sytym obiedzie potrafi szukac nowych smaków, tylko aby spróbowac ). Nie reaguję, pozniej Ją biorę na pogadankę, tłumaczę , przytulam, gdy zrozumie jedną sprawę, bierze się za sprawdzanie tego ile może przy następnych Mądralińska

Moja Majeczka w listopadzie kończy 2 latka i tez ma faze buntu (tylko ,że mam wrażenie ,że u niej trwa od roku),przestałam reagować emocjonalnie i sama po pewnej chwili się uspokaja ,a sprawdza mnie na każdym kroku co jeszcze jej wolno ,ogólnie jest strasznie żywiołowa ,wzystko w zasięgu ręki jest jej .A bunt u dzieciaków cały czas,tylko z wiekiem zaczynają się buntować o coraz to inne rzeczy ,a my rodzice musimy uzbroić sie w mase cierpliwości Pozdrawiam i życzę cierpliwości przez kolejne kilkanaście lat

ojjj jak ja to wszystko znam...Franek też mnie testuje na każdym kroku.Jedyne co można chyba zrobić to uzbroić się w cierpliwość (chociaż wiem, że czasami baaardzo trudno), być konsekwentnym do bólu i tłumaczyć , i tłumaczyć - chociaż u nas nie zawsze te metody działają niestety.Pozostaje tylko przeczekać...do następnego buntu

jestem za nerwowa ale już tak zmęczona tą moją małą terrorystką.aktualnie buntuje się przeciwko wszelakiemu jedzeniu każda próba karmienia kończy się fiaskiem.dzisiaj wylała na mnie zupkę zakrywa buzię i kopie a ma niedowagę.jak pomyślę co jeszcze mnie czeka to widzę czarną dziurę

Miałam ten sam problem . Ulegałam i mam , ale zaczełam stosować inna metode .najlepiej wytłumaczyć dziecku co źle zrobiło jeżeli będzie dalej płakać zostawić w pokoju i powiedzieć że jeżeli się uspokoi żeby przyszła do pokoju , jeżeli przyjdzie przytul i ucałuj .

też próbowałam i tego sposobu ale ona chyba jest za mała aby zrozumieć albo za mądra i udaje że nie rozumie

sprawe jedzenia rozwiązałam tak ,że daje małej miseczkę z dwoma łyżeczkami zupki i niech sobie je sama ,(bo może Twojej córci chodzi o to żeby jeśc samodzielnie??),a z drugiej miseczki z konkretami karmią ja ja i w ten sposób wilk syty i owca cała

Cytat
kacperek6
w ogóle jest coś takiego?

kupiłam tę książkę w Świecie książki